Herta, ma 16 lat i całe swoje życie przepracowała w niemieckiej szkółce jeździeckiej. W zeszłym roku, przyjechała do Polski wraz innymi końmi w transporcie do rzeźni. Wtedy Hercie udało się umknąć śmierci. Była zdrowa i mogła jeszcze pracować, dlatego handlarz odsprzedał ją prywatnej osobie. Dostała drugą szanse, jakiej nie dostali jej towarzysze podróży. Wydawałoby się, że wygrała los na loterii i szansę na spokojne życie. Niestety nie trwało to jednak długo. Herta pod wpływem dużego stresu, długiej podróży, wyjazdu z miejsca w którym się urodziła i spędziła całe swoje dotychczasowe życie, oderwana od stada i osamotniona zaczęła chudnąć. Z tygodnia na tydzień było coraz gorzej. Nowy właściciel zrobił badania i okazało się, że to wrzody żołądka.
Ogromny stres i zmiana żywienia, oderwanie od miejsca, które znała od urodzenia zrobiły swoje. Herta potrzebowała regularnych wizyt lekarza weterynarii, specjalistycznej paszy i długiego leczenia lekami, które są bardzo drogie. I nagle życie Herty znowu stanęło pod znakiem zapytania. Nowy właściciel nie chciał jej leczyć, bo nie było go na to nie stać. Klacz miała wrócić do handlarza, a jej historia zatoczyć koło.
O Hercie dowiedzieliśmy się od naszego weterynarza, który robił jej gastroskopię. Urzekła Go swoim wspaniałym charakterem, cierpliwością, opanowaniem. Choć widać było, że ogromnie dużo w życiu przeszła i że choroba bardzo Jej dokucza, była pogodna. Sprawiała wrażenie, jakby miała w sobie dużo nadziei i wiary na lepsze jutro. Całe dnie stała uwiązana na łańcuchu w ciemnym pomieszczeniu, gdzie była graciarnia. Tęskniła ze stadem, za końskim towarzystwem, za łąką…
Postanowiliśmy, że pomożemy Hercie i zabierzemy Ją z tego obskurnego miejsca.
Dzięki wsparciu Naszych darczyńców w marcu udało się wykupić klacz i przewieźć Ją do fundacyjnej stajni. Jaka była radość, kiedy po raz pierwszy wyszła z innymi końmi na pastwisko! Jakie to było wzruszenie, kiedy pierwszy raz od bardzo dawna widzieliśmy jak się wytarzała, pobiegła kłusem, wesoło strzeliła baranka. Widać było, że choć choroba bardzo Ją męczy, to radość z bycia koniem jest silniejsza.
Kilka dni temu opiekunka Herty, zaobserwowała że klacz mruży nienaturalnie i dość mocno jedno oko. Na początku, byliśmy przekonani, że klacz ma jakiś delikatny uraz, lub mało poważną infekcję. Wezwaliśmy weterynarza, który wyczuł pod powieką nietypową narośl. Po konsultacji z okulistą, postanowiliśmy zawieźć klacz do szpitala dla koni, ponieważ narośl okazała się zmianą nowotworową i wymaga usunięcia. Pierwsze rokowania były przerażające tzn. usunięcie całej gałki ocznej. Byliśmy załamani. Jednak po przeprowadzeniu badań i po konsultacjach lekarze stwierdzili, że będą próbować uratować oko poprzez wykonanie zabiegu głębokiej keratektomi, oraz usunięcia zmian na rogówce i twardówce w znieczuleniu ogólnym.
Herta ma również duże problemy z zębami, więc lekarz podjął decyzję, że w klinice przeprowadzą też korektę uzębienia.
Herta jest już w szpitalu, pod opieką najlepszych specjalistów w kraju. Dostaliśmy już jedną fakturę do zapłaty i prognozę drugiej faktury. Kosz operacji i pobytu z szpitalu to ok. 5000zł.
W naszej stajni mieszkają już konie, które niewidzą na jedno oko, lub są całkiem niewidome. Opieka nad Nimi jest trochę bardziej wymagająca, ale mamy spore doświadczenie. Mamy jednak nadzieję, że uda się uratować wzrok Herty i że za jakiś czas wróci z powrotem do naszej stajni w pełnym zdrowiu.
Herta, klacz której los nie oszczędza…
Pomóżcie nam opłacić operację ratowania wzroku klaczy.
Udostępnij:
